Search This Blog

Saturday, September 18, 2010

► პარანორმალური მოვლენები: ტაქსისტი


პროლოგი:
დღეს გახლავთ რვა მარტი. რემოუტით გილოცავთ საიბერ სივრცეში ყველას, ვისაც ერთხელ მაინც ონლაინ რეგისტრაციის ფორმაში Gender-ში Female მოუნიშნავს, განურჩევლად სქესისა.
ზოგადად ხშირად მიჩნდება ხოლმე სურვილი და ვაკვირდები ყოველდღიურობაში არსებულ ისეთ ფენომენალურ, შეიძლება ითქვას, პარანორმალურ მოვლენებს, რომლებსაც ყურადღებას თითქმის არავინ აქცევს. არადა კაცი რომ ღრმად დააკვირდეს, ფრიად უჩვეულო და საოცარ სამყაროში შეიძლება მოხვდეს.
თაბუკაშვილის ქუჩაზე (ნატოშას მეზობლად) ერთი იურიდიული კანტორის სართულზე თავის დროზე არსებობდა ორგანიზაცია, რომელიც კლიენტებს თავაზობდა ავტოსაევაკუაციო სერვისს. ერთ წვიმიიან დღეს ზემოხსენეულ იურიდიულ კანტორაში

► Jeff Buckley - Hallelujah





ეს კაცი რო გენიოსი არ ყოფილიყო ეს სიმღერა იქნებოდა ისეთივე ბანძი როგორიც შექმნეს...


► ა'მ ბექ

- აი მე რო შენი გამომრთავის დედის ხახაში შე... - თქვა ბოროტმა პლასტმასშიკმა აშოტიკამ და აბაზანაში გასაპნული შუქისა და წყლის გარეშე საკუთარი შიშველი სხეულის ამარა დარჩა...



---------------------------------------------------------

► ზღარბთა ქვითინი

რატომ ზღარბთა? და... რატომ არა?
მოკლედ ზღარბთა ქვითინი, გნებავთ მაჩვთა გოდება, თუნდაც სკუნსთა გლოვა. რა მნიშვნელობა აქვს?!
ქვითინებენ ზღარბნი, გოდებენ მაჩვნი და გლოვობენ სკუსნი, რამეთუ არა უბრძანებია მამაზეციერს სინაზე ზღარბთა, გონიერება მაჩვთა და ტკბილსურნელება სკუნსთა.
მარა ზოგს რა ატირებს მაინც ვერ ვხვდები. კაცო, განა სატირალი დაილია, მაგრამ მე იმ მომენტს ვერ ვიჭერ, სადაც ტირილი ცხოვრების აზრად უნდა იქცეს.
არა მაინც რა ატირებთ? 
 
 

Friday, September 17, 2010

► წელიწადი უღელქვეშ



ეგრე მოდი არ დაიბნე ფიქჩერს ფრიზენთს

მირამაქს დიდთავიანც

ბეთხოვენ მაკცხვირმონგერ

ინ


თეიქ ზიიზ სოქზ ოფ მი, ვუმენ

...............................................................

► პატიოსანი, მოკლე და უსათაურო პოსტი

მოუტყან. ძაან შევიცვალე აი. დღეს ჩემს საქციელებს ვაკვირდებოდი და რომ ვთქვა, რომ სანუგეშო რამე შევნიშნე, ზებოროტად მოვიტყუები. ერთი სიტყვით, გასწორხაზოვანერთუჯრედიანმყრალხასიათიანიაფფასიანმძაღეროჟიანებული ვარ. ნუ კიდე გარამდენიმერაღაციანებულიც.
ჩვენი მტრისაში დარჩეს და არც არასოდეს ვყოფილვარ მრაფალფეროვნების ოსტატი, მაღალი ერუდიციით ნაწრთობი გენიალური ინტელექტის პატრონი, სასიამოვნო გარეგნობის პირღიმილიანთა ხელმწიფე და თვით ლორდი მხიარულება. მიუხედავად ამისა იყო ჩემში რაღაც. ახლაც არის ჩემში რაღაც, ვგრძნობ, მაგრამ სულ სხვა რამ და რაც მთავარია სულ სხვა ადგილას... 
 
 

► ჩუ ქართველო ( აკაკი წერეთელი feat. ბეთხოვენა)

ყველაფერს ჭირდება რიმეიკი, რემიქსი და ა.შ. ხოდა მე და კაკომ გადავწყვიტეთ რომ მის აწ უკვე ჩაძირულ სოლო კარიერას მხოლოდ ჩემთან ერთად ჩაწერილი დუეტი თუ უშველის. მაშ ასე და მასაშე:

ჩუ ქართველო, მინეტჩიკო, ნაბოზარო და ახვარო,
არსებობის ყოველ წამში მოღალატის ყლით ნახმარო.

ჩუ ჩუ და ჩუ, ჭუჭუს ჩუჩავ, თესლის ბოთლო, მძღრენის მუჭავ,
ჩაიჯვი და ნუ ტლიკინებ, თორემ ძუძუს მიგიკუჭავ.

ჩუ მეთქი შე ქიქაბერო, ქვეშაჯვია, ქლიბო, ყვერო.
ჭიქის პონტში კაი ბიჭო, გარეთ კიდე ჩმორო, მძღნერო.

და ა.შ. აწ და მარადის კავკასიიდან დარუბანდამდე, უკანალიდან უანალამდე.